Op weg naar Fukuoka

Japan aan de kust verschilt als dag en nacht met het binnenland van Japan. Bizar gewoon hoeveel rustiger het wordt naarmate je je hemelsbreed 5 km landinwaarts hebt verplaatst. De weg is plots geen lange aaneenschakeling meer van Family Marts, bouwketens, garages, fabriekshallen, woontorens, fast food restaurants en ga zo maar door. Vijf kilometer landinwaarts en er is niets meer. Natuur, een weg, af en toe een auto en om de tien kilometer een kleine nederzetting waar geen winkels van betekenis zitten. Vandaag is de eerste keer dat ik me onderweg zit af te vragen of er straks nog een bevoorrading stop zit. Dat ik blij ben als ik na 40 kilometer een heus restaurant tegenkom.

Vandaag is ook de eerste dag dat ik aan wild kamperen doe. Het is sowieso de allereerste keer in mijn leven dat ik aan wild kamperen doe. En dan tel ik kamperen in Marokko met cycletours in de Sahara even niet mee. Dat was welliswaar ook kamperen, buiten een campingterrein. Maar de tent werd voor me opgezet en de kok kookte voor de hele groep. Ik stond na 118 km wel bij een echte camping, maar die bleek dicht. Alles zat op slot en er was geen kip te bekennen. Wel een blaffende hond, maar dat was bij de buren die ook niet thuis waren. Overige overnachtingsopties zaten er niet in het dorp van drie keer niks. Campings zijn sowieso al redelijk dun gezaaid, zeker als je het vergelijkt met Frankrijk, het kampeerland bij uitstek. De Volgende camping optie lag 30 kilometer verderop, waarvan de laatste 20 kilometer een doodlopende weg de bergen in. Hmm,.... 148 km op een dag vond ik iets te gortig worden. Dan dus maar eens op zoek naar een geschikte plek voor mijn tentje. Die vind ik bij een parkeerplaats langs de doorgaande route. Toilet aanwezig, stromend water, een mooie egale kampeerplek en een kinderspeelplaats. Helaas geen douche. Avondeten had ik al ingeslagen, dus ik waag de gok er maar eens op.