Zwitsers kunnen echt niet koken

Alles wat ik aan vooroordelen omtrent de Zwitserse keuken heb, blijkt plotsklaps weer waar. Het is echt niet te vreten. Compleet smaakloos, inspiratieloos en ongezond. En vandaag zelfs zo erg dat al na een hap mijn eetlust verdwenen is. Ik hoef ook geen ander gerecht van de kaart. Geen honger meer. Hoe is het toch mogelijk om zo'n gerecht op tafel te krijgen? De ingrediënten zijn nog niet zo eens heel erg slecht. Kaas, witte wijn, knoflook, aardappels. Daar houdt het overigens ook bij op. Overige smaakmakers zijn er niet. Groenten ook niet. En ook geen vlees. Gesmolten kaas, gekookte piepers en brood. En dat was het dan. De Zwitserse reputatie dat het werkelijke voedsel barbaren zijn, is vanavond voor de volle honderd procent bevestigd.

Ok, voor het geval het nog niet duidelijk is, ik eet kaasfondue. Zwitserse kaasfondue. Niet dat ik daar nu bewust voor gekozen heb, maar ik zit in Zürich voor een weekje. Geen vakantie, werk deze keer. En uiteraard nemen onze Zwitserse gastheren ons mee naar hun typische restaurant. Vooraf weigeren leek me ook nogal bot en tenslotte wil ik eigenlijk altijd wel de lokale keuken proeven. Al bij de entree van het restaurant slaat de lucht tegen mijn longen. Een zurige penetrante lucht die inademing direct tot een kwelling vervormt. Het menu bestaat uit kaasfondue, kaasfondue en kaasfondue en mocht je iets anders bestellen, de rest van het restaurant gaat wel voor de fondue dus je ontkomt niet aan de misselijkmakende lucht. Ondanks de lucht, ga ik mee in de kaasfondue bestelling. Als het spul eenmaal op tafel staat, neem ik een hap en ik weet direct genoeg. Eetlust totaal kwijt en nu nog netjes opmerken dat ik het maar niks vind. Ze bieden me aan wat anders te bestellen, maar ik heb echt nul honger meer.

Kaasfondue? Welke chefkok heeft zich ooit hier tegenaan bemoeid? Aardappelen, brood, gesmolten kaas en that's it. Niks geen groente, geen vlees, geen kruiden. Super goedkope ingrediënten, maar in Zwitserland vragen ze voor alles de hoofdprijs. Onze Zwitserse collega's zijn ook de enigen die met smaak eten. De rest van het Utrecht gezelschap bestelt iets anders, eet in kleine hoeveelheden mee van de berg gesmolten kaas, of speelt het recalcitrante kind van vier dat niks lust (ik dus). En tijdens de vorige Zürich trip hadden we juist erg goed gegeten, ik had mijn vooroordelen weer even in de kast gedaan. Onterecht dus. Gisteren zaten we in een Cambodjaans restaurant, dat was wel echt lekker, vandaag dus echt Zwitsers. Goede raad aan elke foodie, vergeet Zwitserland. Rij er met een grote boog omheen en rij door naar Italië. Of vlieg naar Azië, ga desnoods walvis eten in IJsland, of ga naar de Ikea voor zweedse balletjes. Echt alles beter dan verzuurde kaaslucht in een propvol restaurant in Zürich.

Volgende keer doe ik nog wel een positief blog over fietsen, maar ik moest even deze frustratie kwijt.