Ik zou kunnen zeggen dat ik vandaag veel geleerd heb, ik zou
ook kunnen zeggen dat ik deze middag niet zo geslaagd is. Wat ik geleerd heb is
dat autoracen op Zandvoort niet echt mijn hobby gaat worden. Gevoel voor
snelheid heb ik nauwelijks mee gekregen, leren racen heb ik allerminst, mezelf
oeverloos vervelen met wachten in de pits is behoorlijk goed gelukt. Er zwaaien
nogal wat rode vlaggen vandaag op de baan en dan staat alles stil in de pits te
wachten totdat de wrakken weer opgeruimd zijn. Daarnaast is het prut weer buiten
met miezer, regen, harde wind en voorjaarskou. Wachten, wachten, wachten in de
pits. In de drie uur dat ik daar sta te wachten, rijd ik uiteindelijk 5
rondjes. Twee met instructeur, en drie zelf. Een rondje duurt ongeveer 2
minuten. 10 minuten rijden en 170 minuten wachten. Ik geniet eigenlijk meer van
de autorit naar Zandvoort in de leenauto van de garage. Dat was wel een mooie
luxe auto met heel veel knopjes waar ik allemaal op moest drukken. Een soort
klein kind in de speelgoedwinkel en alles willen aanraken.
In de eerste ronde dat ik eindelijk na heel lang wachten
zelf mag rijden, vraagt de instructeur al na drie bochten waarom ik niet naar
hem luister. Hallo gast,… ik rijd met dik 150 kmh een onoverzichtelijk stuk weg
tegemoet. Ik heb hier nog nooit zelf gereden en ik heb geen benul of de
volgende bocht linksaf of rechtsaf is. Waar het rempunt ligt, weet ik ook al
niet. En dan zit jij nog niets in mijn oor te roepen over bij welk toerental ik
moet schakelen. Denk je nou echt dat jouw stem mijn brein bereikt? Dat is even druk
bezig om alle indrukken hier te verwerken. Vooraf heb je de mogelijkheid gehad
om duidelijk te maken wat precies de bedoeling is. Waar ik moet remmen, hoe
vaak het links- en rechtsaf is. In welke versnelling ik moet rijden, et cetera.
Dat ik om de drie seconde moet spiegelen
en hoe te handelen bij overige verkeer. Maar dat heb je dus allemaal nagelaten.
Ik heb niet de kans gehad om de spiegels te stellen, niet de kans gehad om het
circuit een keer langzaam te doen en niet de kans gehad om aan de auto te
wennen. Mijn eerste meters in dit ding waren vol gas op de Tarzan bocht af en dan rechtsaf in de
hoop die veel snellere bolide niet te raken. De voorbereiding op drie rondjes
hard rijden op Zandvoort is gewoon ruk. Loop dan aub ook niet te mekkeren dat
ik niet luister of zo, maar geef gewoon fatsoenlijk les.
Het tweede rondje is na twee bocht al gestaakt vanwege een
rode vlag, maar nu kan krijg ik wel de kans om op een normaal rustig tempo
circuit te verkennen. Nu krijg ik eindelijk de kans om iets te leren. Hoe de
ideale lijn precies loopt. Die schijn ik namelijk te moeten volgen van mijn
instructeur. Maar uitleg waar dat ding dan exact liep was hij even vergeten.
Het derde rondje verloopt iets beter, ik rijd de ideale lijn maar wordt door Jan
en Alleman ingehaald. In vergelijking met de rest van het veld heb ik de
traagste auto op het circuit en ik voel me als een dreumes tussen de grote
jongens. Wat doe ik hier in vredesnaam? Een beetje alles en iedereen in de weg
rijden, ik krijg ook geen enkel gevoel van snelheid mee. De top is iets van 180
of zo maar dat voelt nauwelijks hard en de bochten gaan redelijk rap maar het
zou allemaal veel harder kunnen als ik een beetje de tijd kreeg om te oefenen. En
ik ben best wel fan van racen en ik rij altijd veel rapper over een rotonde
heen dan een gemiddelde bestuurder. Maar deze race dag was echt waardeloos van
opzet. Nul instructies vooraf, iemand de baan op sturen met alleen maar super
snelle auto’s op de baan en dan als instructeur gaan lopen mekkeren dat ik niet
goed doe. Rot op, zeg. Geef dan fatsoenlijk les.
Ik ga morgen weer gewoon fietsen, dat snap ik tenminste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten