Gedoe met hotels

Mijn hotel overnachtingen de afgelopen twee dagen verlopen niet helemaal vlekkeloos. Zeg maar gerust, nogal knudde allemaal. Ik denk dat er een boel misverstanden bestaan tussen mijn opvattingen en de Taiwanese standaarden. Ik heb nu twee hotels gehad waarbij het alleen al een kunst is om ze te vinden. Een hotel geboekt bij Agoda en de andere bij Booking, wat overigens dezelfde bedrijven zijn. Agoda is gewoon een submerk van Booking. Omdat ik bij een Engelstalige wereldwijde organisatie boek, heb ik soort van verwachtingspatroon. Dat de eigenaar Engels spreekt en dat er een Engelstalig uithangbord is. Dat als er staat dat ontbijt inbegrepen is dat dat dan ook echt zo is. Of als ik vanaf drie uur kan inchecken dat ik dan niet voor een dichte deur sta of zo.

De praktijk:
Twee dagen geleden loop ik me en breuk te zoeken in een of andere achterafsteeg in Donggang. Geen Engels adres, alleen maar Chinese tekens. Niks wat op een hotel lijkt. Verbaasde taiwanezen díe me en beetje aangapen. Bijna niemand spreekt hier echt goed engels. Alleen de jongere generatie spreekt soms Engels. Een met jonger bedoel ik, jonger dan 25, daarboven kun je het schudden. Maar er zijn ook genoeg jonge meiden die bij de 7/11 mini supermarkt werken en geen zinnig antwoord kunnen geven op een makkelijke vraag. Gelukkig heb ik een Chinees adres in de bevestigingsmail staan en iemand is zo vriendelijk om het huis schuin aan de overkant aan te wijzen. Het ontbijt de volgende dag was er niet, en ook niemand om te vragen hoe dat dan zat. Het WiFi paswoord had ik zelf geraden, ook dat hadden ze wel mogen meldden. Het paswoord was het telefoonnummer. Vaak is het dat of 8 keer een nul of zo.

Vandaag was het weer een zoektocht. Weer geen Engels uithangbord, weer een achterafsteeg. Deze keer kon ik het wel zelf vinden. Maar er blijkt niemand thuis. De buren zijn zo vriendelijk om te helpen, maar dat brengt weinig soelaas. Ze bellen de eigenaar op een die vertelt me doodleuk dat ze nog in Tainan is en pas over twee uur thuis is. Of ik maar even wil wachten. Wachten!? Is ze nu helemaal belazerd? Ik kan tussen 15h00 en 22h30 inchecken volgens de bevestigingsmail en het is nu 4 uur. Wat denkt ze dat ik hier nu ga doen? Twee uur lang als een brave hond op de drempel gaan wachten totdat het baasje thuis? Zo'n onwelkome receptie heb ik nog nooit meegemaakt. Ik wil een douche, ik heb ruim honderd kilometer gefietst en ik ben vies van het stof en zweet. Niemand van de buren kan de deur openmaken, en er zit niks anders op dan een koffietent vinden en mijn woede een beetje laten uitrazen.

Als ik na twee uur terug ben, probeer ik beleefd aan te geven dat dit echt niet kan. Ze verontschuldigt zich eerst half, een beetje slapjes. Later komt er wat meer sorry uit. Ze geeft niet uit eigen initiatief korting, maar ik ding wel af. Ze kan me wat. Misschien hebben ze hier andere standaarden, maar een gastvrouw die zijn klanten doodleuk twee uur voor een dichte deur laat wachten, dat is echt geen porum. De kamer is trouwens mooi, nieuw en comfortabel. En toen was er een warme douche, eindelijk.