Hoeveel lol kun je hebben in een elektrische overdekte driewieler die niet harder kan dat 35 kilometer per uur? Veel, maar later daarover meer. Eerst maar eens een verhaal over een boottocht naar Texel. Nou ja, niet echt Texel maar ook een eiland. Stel jezelf eens voor dat je een dagje naar Texel gaat, gewoon om even lekker te wandelen en wat te eten. Wat zijn dan de dingen die je niet verwacht? Het lijkt me duidelijk dat je dan niet verwacht dat je twee formulieren moet invullen, een voor de heenreis en een voor de terugreis. Wat je naam is en je geboortedatum, geslacht en je telefoonnummer. Ik denk dat ook iedereen stomverbaasd zou zijn als je niet met de boot mee mocht als je je paspoort niet bij je hebt. Het zijn namelijk niet echt internationale wateren of zo waar je doorheen vaart. Het is een lullig boottochtje van een minuut of 20 en dan sta je op een Waddeneiland. Ik heb wel eens vaker een boottochtje gedaan op vakantie, naar Langkawi vanaf het vaste land van Maleisië en naar Favignana vanaf Sicilië en daar had ik echt geen paspoort voor nodig of een verzamelingen formulieren die moest worden ingevuld.
Op Jeju ervaar ik deze bureaucratie voor het eerst. Ik dacht dat ze een grap maakten maar zonder paspoort en twee formulieren kwam ik de boot niet op. En ik vaar niet van het schiereiland naar Jeju toe wat enkele uren varen is. Maar ik vaar vanaf Jeju naar Udo toe en dat is een kwartiertje met de boot. Geen idee wiens briljante ingeving hier aan vooraf gegaan is, maar ik heb zo mijn bedenkingen. Ok, Zuid-Korea is een land wat in sommigen opzichten lijkt op een land in de koude oorlog situatie. De metro in Seoul dient in noodsituaties als schuilkelder en wellicht is ook deze paspoort controle daarmee te verklaren. Maar echt vriendelijk naar de toerist toe is het niet te noemen.
Voordat ik met deze boot mee mocht, heb ik nog anderhalf uur in de bus gezeten. Dat is ook een ervaring op zich. Stel jezelf voor dat Max Verstappen niet de zoon was van Jos Verstappen maar op Jeju was geboren en dat zijn grote ambitie was om bij niets vermoedende bus passagiers de stuipen op lijf te jagen. Onze chauffeur vond het wel verantwoord om op een bergweg over een doorgetrokken streep een auto in te gaan halen. Bij elke scherpe bocht moet ik moeite doen om op mijn eigen plek te blijven zitten en niet te belanden op de stoel naast me. Verder is het bus systeem op Jeju best goed. Het is erg goedkoop, je komt redelijk gemakkelijk overal op eiland en er zijn Engelse bus plattegronden van het eiland. Niet van de stad Jeju helaas, daar rijden ook een boel lijnen, maar daar bestaat alleen Koreaanse info over. Wel is het goed vasthouden aan de hang lussen in het plafond, de rijstijl van veel chauffeurs is nogal schokkerig.
Goed, na een bij tijd en wijle spectaculaire busrit en een korte boottocht met de nodige bureaucratische rompslomp, sta ik Udo. Een klein eilandje van een kilometer of 5 in doorsnee waar je een keer een rondje overheen kan rijden, een paar foto's kan nemen en onderweg ergens lekkers zeevruchten kunt eten. Dat is het zo'n beetje. Het meeste komische en ook meeste populaire voertuig voor dit rondje is een driewielige overdekte elektrische scooter. Het is het meest 'dorky' 'nerdy' voertuig waar ik ooit in gereden heb. Er passen met passen en meten twee volwassen in die zitten dan klem achter elkaar. Een voorin die stuurt en de andere met de knieën opgevouwen en twee rugzakken op schoot. De helm voor de achter passagier is voornamelijk bedoelt om niet tegen het plafond aan te butsen. En verder zien de twee helmen er vooral koddig uit. En elke toerist huurt hier zo'n ding voor een paar uur, we rijden allemaal voor schut. Het lijkt een beetje op de uitspraak die artiesten wel eens doen als ze het publiek vragen om een bepaald dansje of extra stem te mee doen. "Hey, if everyone does it, no one looks stupid". Goed we rijden hier dus met z'n allen voor gek in een koddig voertuig en we hebben er allemaal evenveel lol is. Ik voorin en mijn vriendin klem achterin.
Oh ja,......de zeevruchten waren lekker. Echt heel heel erg lekker. Daar heb ik alles voor over. En de busreis, en de boottocht en die gekke driewieler. Zelden zo lekker zeevruchten gegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten