De weg kwijt in Seoul

Hoe moet ik iets omschrijven wat heel mooi is maar heel lastig bereikbaar? Ik zou met een voorbeeld kunnen beginnen of om de vraag te stellen, waar is de deur? Eerst maar eens een voorbeeld dan. Stel jezelf het beste snelwegen net van de wereld voor. Je zou kunnen denken aan Zwitserland maar daar gelden nogal truttige maximumsnelheidslimieten. Of aan Duitsland, daar mag je lekker hard maar de in- en uitvoegstroken verdienen daar niet de hoofdprijs. Ik denk dat de Franse route de péage en de Nederlandse snelwegen een van de mooiste snelwegen zijn. Goed, dat gezegd hebbende, hebben we nu nog een tweede wegsoort nodig. En dan nu een van met meeste bedroevende niveau, zo erg dat rijden een kwelling is. Een voor de hand liggend voorbeeld zouden Noord-Franse kassei wegen zijn, of een onverharde gravel weg door Nepal heen. 

Die twee wegen, laten ze zeggen een onverhard pad met her en der een rotsblok en verder een prachtig snelwegen net. Zo voelt fietsen in Seoul ongeveer aan. Vandaar ook de vraag waar is de deur? Of de toegangspoort zo gezegd naar die snelweg toe. In Seoul liggen langs de rivier prachtige fietspaden waar het heerlijk fietsen is. Strak asfalt, geen andere verkeersdeelnemers, toiletten, waterpunten en winkeltjes langs de route. Mooier kan echt niet. De vraag is alleen, hoe kom je daar? Want de rest van de stad is ontworpen voor auto's. Een beetje ook voor voetgangers maar aan fietsers wordt niet gedacht. Ik had het namelijk best prettig gevonden als er ook makkelijke fietsroutes door de stad zouden zijn die naar dat mooie fietspad langs de rivier de Han zouden leiden. Maar vanaf mijn hotel moet ik het doen met brede achtbaans boulevards waar fietsen allesbehalve een pretje is. Dat plus het feit dat ik in druk stadsverkeer niks heb aan de navigeer kunsten van mijn Garmin, dat ding kan alleen navigeren in een gebied met niet te veel wegen op de kaart, zorgt ervoor dat het nogal hopeloos zoeken is. Zoeken naar dat mooie fietspad. 

Na een half uur klooien, mopperen en heel goed opletten, zit ik het fietspad. Ok, missie geslaagd maar ik had liever gewoon een makkelijke weg naar het mooie fietspad toe gevonden. Want de draak route die nu gedaan heb, hoeft van mij niet zo meer. Eenmaal op het Han rivier fietspad geef ik eens goed gas. Eigenlijk mag dat niet want je mag hier maar 20 kmh, maar ik heb even zin om er wat frustratie uit te rijden. Daarnaast, iedereen met een koersfiets rijdt hier toch te hard. Alleen de opa's op de mountainbike fietsen langzaam. Na een aantal kilometer buigt met fietspad mee met een zijrivier van de Han en ik steek de zijrivier niet over en buig met de rivier mee de stad in. Voornamelijk in de hoop dat ik op deze manier wat betere fietsroutes door de stad kan vinden. Dat lukt niet helemaal maar ik ontdek nu wel een route door de stad, nier ver van mijn hotel, dat weliswaar geen fietspad is, maar wel een makkelijke weg door de stad waar ik als fietser extra voorrang krijg en uiteindelijk ook leidt naar de echt mooie fietspaden.