Pas na 80 kilometer wordt mijn fiets ronde vandaag leuk.
Daarvoor was het meer kommer en kwel. Ik zat alleen maar te mopperen op mijn
fiets, mezelf af te vragen waarom ik dit soort saaie kwellingen mezelf aan doe.
Een monster rit van 130 km met een koude en harde noordwesten wind en slecht 11
graden over veel klinker wegen. Welke idioot doet dit nu voor zijn lol?
Ik dus, alhoewel ik er heel weinig lol aan beleefd heb de
eerste 80 km. Stomme kou, stomme wind, stomme klinkerwegen en ook nog een heup
gewricht dat irriteert. Ik kon niet genieten van het landschap. Van de schapen
en de lammeren in de wei. Ik zag alleen maar zwanen en ganzen en katten,
beesten die me al eerder een hoop ellende hebben bezorgd. Ik fiets door typisch
Nederlands polderlandschap met knotwilgen, sloten, bruggetjes en werk busjes van
Eneco en het hoogheemraadscap de Stichtse Rijnlanden. Dat laatste is een hele
mond vol maar in de praktijk is het niks anders dan een man met een donkerblauwe
jas die met een lange stok in de sloot staat te prikken. Mijn route gaat
voornamelijk over hele smalle wegen met knotwilgen en aan beide kanten een sloot. En wind, wind, wind en wind. Tegenwind,
kou, stomme klinker wegen en mijn heup irriteert.
En ik hou niet van noordwesten wind. Nooit gehouden ook. Het
geeft alleen maar instabiel koud weer. En toch fiets ik. Ik denk dat ik gewoon
meer van wielrennen houd dan dat ik baal van het weer. Pas na een kilometer of
80 heb ik eindelijk de wind goed mee en is het even gedaan met de buts wegen.
Tijd om gas te geven en het gemiddelde wat op te krikken wat inmiddels onder
de 28 is gezakt. Het begint ook weer langzaamaan leuker te worden en op het
moment dat ik met een pontje het water over moet, besluit ik om om te fietsen. Voornamelijk
ook omdat ik geen cash geld bij me heb, ik was namelijk vergeten dat in deze
route een pont zat. Daarom fiets ik om via Aalsmeer en zodoende komt mijn ronde
ook uit 150 kilometer in plaats van de geplande 130.
Thuis ben ik moe en ga ik in bad. Wordt die tobbe ook nog
eens gebruikt. De laatste keer kan ik me niet eens meer heugen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten