Arm Cambodja

Superarm. Mijn geheugen blijkt een slechte bron van informatie. Ik meen me te herinneren van vorig jaar dat het met de welvaart in Cambodja nog best meeviel. Ik omschreef het destijds als een aangename verassing. En zo voelde het ook. Ik kwam uit Vietnam en na twee weken fietsen daar voelde Cambodja als een prettiger land. En rijker. Het verkeer was veel minder druk, minder chaotisch en vooral veel minder geclaxonneer. De wegen waren beter en men sprak er beter Engels. Ik kwam weer kleine mini supermarktjes tegen onderweg en ik vond betere hotels. Dat beeld had ik nog op mijn netvlies staan. Maar deze keer kom ik niet vanuit het arme Vietnam maar vanuit het rijke Nederland naar Cambodja toe. En nu kijk ik er toch heel anders tegenaan. 

Op de boulevard in Phnom Penh:
Een oude man wordt geholpen door zijn zoon die een peuk in zijn bek heeft. Hij gaat zitten op de openbare sportschool apparaten op de boulevard bij de Mekong. De zoon helpt opa uit zijn sandalen en doet hem een paar hippe hagelwitte sportschoenen aan. Opa gaat fietsen op het fitness apparaat terwijl zijn zoon verder rookt. Als de sigaret op is gaat de man opdruk oefeningen doen. Daarna spuugt hij op de grond. Verderop spelen kinderen voetbal met een soort plastic holle voetbal. Ze hebben geen schoenen aan en lopen blootsvoets. De onderkant van hun voeten ziet zwart. Een scherp steentje en ze hebben eigenlijk een tetanus injectie nodig.

Bij de voedselkraam in Neak Loeang:
Vliegen zijn overal. Het is onbegonnen werk ze weg te wuiven. Mijn maaltijd bestaat uit vis en rijst. Andere keuze was er niet. Er stonden 10 pannen en bij elke pan vertelde de Cambodjaanse jongen wat er in zat. Hij zei 10 keer fish. Ok,.... Vandaag dus vis. Overal op de grond liggen wc papiertjes, die dienen als servet hier. Maar een prullenbak kennen ze niet. Dat is sowieso een onhebbelijke gewoonte hier. Heel veel afval wordt domweg op straat geflikkerd. De bermen liggen vol met plastic en andere troep. De tafeltjes zijn van plastic en er gaat geen schone doek overheen voordat ik ga zitten op mijn grijze plastic stoel die ooit blauw is geweest. Mijn kom is droog geveegd met een doek en ik wil niet weten wat ze er nog meer mee gedaan hebben. Er is geen kraan om mee te kunnen afwassen. Ze spoelen borden af met water maar dat verversen ze niet.