zaterdag 14 januari 2017

Apen in Khao Yai nationaal park

Een lange dag in het zadel met 135 kilometer en 1380 hoogtemeters en alles vandaag lijkt op een echte wielrendag. Ik ben voor het eerst eens niet alleen, niet de enige fietser, niet de enige wielrenner. Ik ben onderdeel van een geheel. Tenminste bijna. De overige wielrenners hier vandaag op de berg hebben geen bagage op de fiets. Veel hebben ook een lange broek of trui aan en ze zijn allemaal Thais. Dat deel ik dan niet met hen maar we zijn wel allemaal fietsgek. 

Het is vandaag zaterdag en ik fiets door het nationale park Khao Yai heen. Entree kosten 400 baht, zo'n 11€. Veel lokale Thai hebben de wielrenfiets gepakt en fietsen door hetzelfde nationale park. In een overigens belabberd tempo. Ik haal er een paar in en dan ook echt met veel snelheidsverschil. Dat kan toch niet? Ik heb geen super lichtgewicht racer bij me maar wel zo'n negen kilo aan bagage. Later die dag zie ik op strava dat mijn tijd op deze klim ook niet zo veel voorstelt. Ik eindig ergens op p200 van de drie duizend geregistreerde tijden. De winnaar fiets ruim anderhalf keer zo rap.

Onderweg kom ik apen tegen. Er schijnen ook wilde olifanten in het park te zitten. Als ik dan toch moet kiezen wat ik op de weg tegenkom, dan nog liever apen. Wilde olifanten die me achterna rennen, lijkt me ook geen porum. Apen zijn trouwens ook beesten waar je goed voor moet uitkijken. Een GGD arts vertelde me ooit dat apen hele viezen beesten zijn. Vies in de zin dat ze allerlei besmettelijke ziektes met zich meedragen. Probeer altijd contact met apen te vermijden was het devies. Apen moet je niet aankijken, zeker niet in de ogen. Dan zien ze als gevaar en een teken dat ik de baas over ze wil spelen. De aap kan je dan aanvallen en bijten. Ik fiets daarom behoedzaam om ze heen. Naar de weg kijken en de aap links houden.

De laatste 35 kilometer gaan over een drukke weg naar Saraburi toe. Niet prettig maar ik heb weinig keus. Gelukkig loopt alles licht bergaf en is er wind mee. Ik kan dus makkelijk vaart houden waardoor ik niet zo'n slome duikelaar ben tussen het overig verkeer. Op de mini vluchtstrook heb ik ook voldoende ruimte voor mezelf. Alleen die ene stomme pick-up truck, waarom moest die eikel nu persé tegen het verkeer in rijden en nul ruimte voor mij overlaten? Wat is dat met dat spookrijden hier? Het gebeurt meer maar echt vrolijk word ik er niet van.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten