Utrecht – Maastricht

Koud aanvoelend Thailand gevoel in Nederland en België. Mijn fietstocht vandaag heeft voor mij een beetje een Thailand gevoel. Ik fiets op de Kona en Garmin prijkt op mijn stuur om me de weg te wijzen van Utrecht naar Maastricht, een monster etappe over  173 km. Verder dan dit komt de vergelijking ook niet. Er zit geen bagage op de fiets en ik stop onderweg niet voor noedelsoep of pad thai. Wel bij de Texaco voor een sandwich, een Twix en een Belgische wafel. En twee bidons met kraanwater. Ook geen stop onderweg bij de 7/11 voor koekjes, sap en een yoghurtje. Ook geen korte broeken weer vandaag en geen zonnebrand. En ga zo nog maar een tijdje door. Het landschap is Nederlands, echt Nederlands. Met bruggen, rivieren, kanalen fietspaden en hopeloos slechte klinkerwegen. En toch heb ik een beetje het Thailand gevoel. Het komt gewoon door de fiets en de aard van de etappe. Geen rondje van huis uit met eerst wind tegen en op de terugweg wind mee. Nee, gewoon 170 km dezelfde kant op fietsen. En twee keer een grensovergang onderweg. Langzaam maar zeker toch ook door een iets ander landschap komen te fietsen. Polders en rivieren in het begin van de route, bossen in Brabant, een lang jaagpad langs de zuid-Willemsvaart in België en op het eind Nederlands Limburg weer in fietsen.

Na 173 kilometer kom ik enigszins gesloopt in Maastricht aan. Ondanks de veel rugwind van vandaag, hakt zo’n lange etappe er aardig in. De wind stond de laatste 40 km ook vaker van opzij in plaats van echt mee. Dus echt heel erg vond ik het niet om geen klimmetje te treffen in het laatste deel van de route. De laatste 50 km zat ik al vaak naar mijn teller te kijken. Hoe ver nog? Oh,.. 46 km, nog anderhalf uur of zo. In Maastricht mis ik net mijn trein naar Utrecht. Mijn eigen horloge bleek iets achter te lopen en zodoende dacht ik nog wel tijd te hebben om wat broodjes in te slaan bij de stations appie. De volgende trein gaat pas een half uur later en het is koud op het station. Gelukkig arriveert de 17h57 trein vrij vroeg op het kopstation en ik kan snel instappen. De trein is er een kwartier voor tijd maar vertrekt toch met 10 minuten vertraging. Hoe ze dat voor elkaar krijgen, mag de NS mij toch eens vertellen. Vanwege spoorwerkzaamheden rijden er vandaag geen treinen tussen Geldermalsen en Utrecht en zet de NS bussen in voor dit traject. Mijn fiets mag echter niet in de bus en dat betekent omreizen via Roermond en Nijmegen. Een treinrit van bijna 3 uur. Grrrrr,……  Gelukkig is mijn vriendin zo aardig om me op te halen in Geldermalsen. Zo ben ik toch een beetje op tijd thuis. Al met een al een lange dag. ’s Ochtends om 11 uur vertrokken en ’s avonds om 8 uur thuis.