Slechts een week pas ben ik thuis maar ik besef nu al donders goed dat ik geen deel meer uitmaak van de gewone werk maatschappij. Thuis leef ik vanuit mijn bureaustoel een ander leven dan ik gewend ben. De alledaagse routine van werk, boodschappen, koken, eten, trainen en slapen is verstoord. Mijn omgeving is niet veranderd of eigenlijk stiekem toch wel. Ik leef nu in een omgeving die er wel was maar die ik nu pas voor het eerst goed observeer.
1 Reclames voor scootmobiels. Die zie ik nu voor het eerst. Dat krijg je ervan als je om 11 uur 's ochtend naar Roland Garros zit te kijken. Mensen die dat doen zijn hoogstwaarschijnlijk bejaard en zitten zich thuis te vervelen en willen er ook wel eens uit zonder de hulp hun dochters in te moeten schakelen. Ik behoor nu ook tot die categorie.
2 Bij mij voor huis ligt een grasveldje met appelbomen. Dan een straat en aan de overkant weer een grasveldje met appel- en perenbomen en dan weer huizen. Er staat ook een elektriciteitshuisje met een rode deur. En daar vlak voor een grote boom wiens wortels ooit nog eens storing gaan veroorzaken in dat elektriciteitshuisje. Is dit interessant? Nee,.. Maar dat is mijn uitzicht.
3 Ik weet nu wat lettergreeppuzzels zijn. En crypto-anagrammen. En kruiswoordfilipimes. En Japanse puzzels. Als ik een greintje concentratie over heb, vul ik die dingen in. Behalve de Japanse puzzels, daarmee ben ik gestopt. Moeilijk zijn ze niet, het is invulwerk maar ik er te slordig in en halverwege blijk ik dan een fout te hebben gemaakt waardoor ik weer alles kan uitvegen. Sudoku's kan ik ook niet, zelfde probleem.
4 Het boek, Ik Zlatan, heb ik inmiddels uit. Het volgende boek heet, Niceville de vermissing. De omslag doet me geloven dat dit een mix is tussen Stephen King, Cormac McCarthy en Lee Child. Met evenveel actie als films van Tarantino en zo mysterieus als Lost. Helaas zeggen die namen mij niet altijd iets. In hoofdstuk een vindt een curieuze vermissing plaats van een 10 jarige jongen waarvan de wetenschap geen brood lust. Een week later wordt de jongen in catatonische toestand terug gevonden in een graf uit 1921. Zonder braaksporen. De vader pleegt zelfmoord met een welgemikt schot door zijn eigen hersens. Daarna heb ik het woord catatonisch opgezocht.
5 De giro d'Italia is afgelopen. Ik heb Contador zien aanvallen, zien winnen en zien leiden. Astana reed elke dag op kop van het peloton en eindigde met drie man in de top 10. Twee op het podium maar winnen zat er niet in. Alle afgelopen jaren dat een ploeg en masse hoog eindigde in het klassement bleek achteraf dat ze allemaal stijf stonden van de drugs. En bij Astana hebben ze een verzameling artsen in dienst met een dubieuze reputatie. Mijn conclusie na het LA schandaal is dat er niets is veranderd in de wielrennerij. Andere namen, andere ploeg, nieuwe drugs, dezelfde foute doktoren en ze fietsen nog steeds ongeloofwaardig hard.
6 omroep Max. Elke dag bezoeken drie echtparen met een B&B elkaars onderkomen. Ik kijk naar badkamers, bedden, vensterbanken en ontbijten. Een half uurtje op funda huizen bekijken is net zo vermakelijk.
7 Teleshoppen op RTL4. Het bestaat nog
8 24Kitchen. Rudolf bak taartjes.
Dat is toch een heel ander leven nu. Maargoed ook dat gaat voorbij (eigenlijk alles gaat voorbij, maar da's weer een ander verhaal.
BeantwoordenVerwijderenHier wat goed nieuws: http://www.telegraaf.nl/binnenland/24113574/___Nekbreker__gans_goedgekeurd__.html