Ziek, zwak en misselijk

Nou ja, laat dat misselijk er maar vanaf. En dat ziek misschien ook wel. Zwak ben ik zeker. En volgens de dokter ben ik ook zeker ziek alleen voelt dat zo niet. Als ik aan ziek denk dan denk ik aan koorts, maag/darmproblemen, spierpijn en snotteren. Daar heb ik allemaal geen last van. Zwak ben ik wel en gezien de grote verzameling witte bloedcellen in mijn bloed kan ik ook rustig stellen dat er ergens een infectie zit en dat ik dus ziek ben. Mijn huisarts had het zelfs over een stevige griep. Maar mijn enige klachten zijn dat ik futloos ben en veel moet hoesten. Dat was het dan. Niets meer. En ja, ik had ook last van een gebrek aan eetlust maar intussen heb ik  ook weer gewoon honger.

En dus spendeer ik nu al meer dan een week mijn dagen op de bank. ’s Nachts 10 uur slapen en overdag futloos een boekje lezen en een beetje TV kijken. Liggend op de bank wel te verstaan, zitten kost me teveel kracht. De gehele dag mijn hoofd met mijn nekspieren overeind, dat is teveel gevraagd. Ik voel me net een oude van dage die zijn dagen thuis probeert te slijten. Heel af en toe ben ik mezelf beu en vind ik dat ik me aanstel en dan probeer ik iets te doen. Voor ik aan een suf klusje begin zoals even de afwas doen, denk ik eerst een uur na. Of ik daar echt wel zo’n zin in heb en of ik er puf voor kan vinden. Na een half uurtje afwassen en een keuken opruimen, plof ik weer op de bank neer. Met een sinaasappel. Maar voor ik daar aan begin, ga ik toch maar eerst weer even liggen. Dat voelt toch beter. En na een uur ligt die sinaasappel er nog steeds en ik ben niet verder gekomen dan een uur lang apathisch naar het plafond staren. Misschien ben ik toch wel ziek.

Ik heb even geen idee waar de Rob is gebleven die zonder problemen even 100 km door de bergen ging fietsen en dan nog niet moe was. Maar van mij mag die terugkomen. Ik ben dit geklooi waarin ik meer op een bejaarde opa van 90 lijk meer dan beu. Fit zijn is echt 10 keer leuker.