Reina Sofia

Er is werk van Dali. Dat is mooi, echt mooi. Ook veel werk van Picasso en Miro. Nog twee kunstenaars wiens werk ik waardeer. En er is er modernere kunst. En dat laatste is een verhaal waard. Over Dali, Picasso, Miro en hun tijdgenoten valt weinig te bloggen. Dat is gewoon kunst die je of mooi vind of juist niet maar het is heel duidelijk herkenbaar als kunst. Bij de moderne kunst raak ik in de war.

Is dit nu kunst? Het staat in een museum voor moderne kunst. Het zal dus echt wel moderne kunst zijn. Een andere conclusie valt moeilijk te trekken. Over kunst kan veel worden gediscussieerd of juist heel weinig. Dat ik het niet snap zal me een zorg zijn. Honderd jaar geleden zal ook wel tegen sommige kunst zijn aangekeken met de blik waarmee ik nu kijk. Kunst is ook loskomen van oude gedachtes en van vastzittende denkpatronen. Een keukenstoel met een sinaasappel en een wandelstok erop, dat schijnt ook kunst te zijn. Een kapstok met twee hoeden, een jas en een paraplu ook. Een metalen schaakbord op de grond ook. Een betonnen afzuigkap, vierkanten televisies met een stoel ervoor, een video voorstelling van een kabbelende zee. Begrijpen doe ik het niet. Dat hoeft voor mij ook niet. Niet alles hoeft door iedereen begrepen te worden. Ik snap dingen die anderen ook niet kunnen volgen. Ik begrijp waarom het getal -1 hexadecimaal wordt weergegeven als FF. Ik kan ook uitleggen waarom en ik kan me ook voorstellen dat je het dan nog niet begrijpt. Wiskunde is namelijk best lastig . Kunst blijkbaar ook.

Maar er is toch iets waar ik me aan erger; of over verbaas. Ik weet niet wat ik er van vinden moet. Maar de de scheidingslijn tussen kunst en de gewone wereld vervaagt in dit museum. Vaak is nog wel duidelijk wat de kunst is en wat niet. De muur is geen kunst. De glazen overkapping die aan de muur hangt wel. Als ik te dicht bij een muur sta om een ruimte te overzien, wordt ik door de suppoost gemaand van de muur weg te blijven. Dat is een werkstuk, zegt ze. Ik draai me om en kijk eens wat beter. Het is gewoon behang. Bij de volgende gestuukte muur, deins ik terug. Zou dit nu ook kunst zijn; of toch gewoon een muur? Even later sta ik op het herentoilet een urinoir te bewateren. En ik krijg even een onbehaaglijk gevoel. Ik zal toch niet tegen een kunstwerk staan aan te pissen?