vrijdag 11 mei 2012

Ik doe niet aan sorry zeggen

BMW zegt sorry.

Ik ben sinds kort in het bezit van een heuse BMW motorfiets. Dat klinkt mooi en het rijdt ook prachtig maar niet alles deugt aan de motor. Ik heb wat gezeur gehad met het brandstof informatie systeem. Dat is nette manier om te schrijven dat ik zonder peut aan de kant van de weg heb gestaan. Op weg naar huis slaat de BMW plots af midden op de Waterlandse weg. Dat is een tweebaansweg waar 80 de maximum snelheid is maar waar door veel verkeer ook 100 kmh wordt gereden. Hier wil je als motorrijder absoluut niet stil komen te staan. En de berm is geen optie.  Dat is zachte zompige poldergrond waar ik een motor niet meer uit ga krijgen. Op de boordcomputer staat dat ik nog voor 33 km brandstof aan boord heb. Het reservelampje is ongeveer 45 km geleden gaan branden. Volgens het boekje heb ik bij een brandend reservelampje nog ongeveer 4 liter peut aan boord. En de motor verbruikt ongeveer 1 op 23. Die info blijkt dus compleet waardeloos te zijn. Ik duw de motor 300 meter verder naar een bushalte toe. Ik pak de bus naar een tank station 1,5 km verderop en loop met een jerrycan euro95 weer terug.

Enigszins geïrriteerd meld ik dit verhaal aan de lokale dealer. Deze geven mij een lezing over de vorm van de brandstoftank en hoe lastig het toch allemaal is om de informatie tot in de details te laten kloppen. Ze hadden net zo goed een passage uit de Bijbel kunnen voordragen. Dat is even informatief. Wat koop ik hiervoor? Niets. Het systeem is gewoon prut en BMW zegt sorry.  Oplossen kunnen ze het niet.


Rose zeg sorry.

Nog een bedrijf waar ik recentelijk ruzie mee heb gehad. Het achterwiel van de nieuwe Rose fiets was kapot. Het Easton EA70 wiel (achter) had een gebroken spaak en volledige ingevreten body. En dat pas na 4000 km. Ik stuur het wiel op naar Duitsland en vraag of ze beide euvels willen repareren. Dat leek me een gevalletje garantie. Rose dacht daar heel anders over. De spaak reparatie is gratis maar of ik voor de body even 60 euro wil dokken anders sturen ze het wiel niet terug. Ik vind het 3 keer onzin. Een wiel hoort veel langer mee te gaan dan 4000 km. Daar mag ik als consument toch wel vanuit gaan. Ik zal toch niet elke 4000 km een reparatie van 60 euro moeten slikken. Ik probeer Rose in alle redelijkheid te overtuigen maar ze zijn me kennelijk als klant liever kwijt dan rijk. Rose zegt sorry voor de waardeloze service maar ik moet wel betalen.


Ik zeg geen sorry.

Ik werk momenteel aan een change voor Rabobank. Iets moeilijks met bankpasjes en extra lange sleutels. Vreselijk ingewikkeld gedoe met encryptie, versleutelde sleutels en onbegrijpelijke script regels. Als we het niet goed bouwen, lopen Rabo  klanten de kans dat ze straks niet meer kunnen pinnen. Het is geen moment bij ons opgekomen om de boel maar de boel te laten en de hele handel te laten versloffen. Ach, het zal wel loslopen. De laissez-faire mentaliteit. Dat nooit, denken we hier. Ik werk voor een bedrijf waar de producten gewoon voor 100% moeten deugen. Geen tiende van een promiel minder. Wij zeggen geen sorry. Rabo pasjes werken gewoon. Ook straks.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten