Gisteren hoefde ik alleen maar van Berlin hauptbahnhof naar mijn hotel te fietsen, maar het navigeren bleek weer eens een lastig iets. Garmin kan zoals vanouds weer helemaal niks. Buiten bij de hauptbahnhof is het bereik toppie, zeven satellieten. Het speeltje weet waar ik ben en ik heb een kaart van Duitsland geladen. Echt elk minuscuul steegje staat erop. Even het adres van mijn hotel in toetsen en klaar. Niet dus. Garmin kent het adres niet, het stomme ding weet niet eens dat Berlijn een stad in Duitsland is. Het is allemaal weer eens te moeilijk voor de wereldleider op het gebied van fietsnavigatie. Mijn hotel kent die ook niet, de Kurfürstendam? Nooit van gehoord. Onding. Mijn telefoon weigert ook al dienst, het Duitse telefoonnetwerk wil geen data bundel begrijpen. Terug naar het begrip kaart. Je weet wel, zo'n toeristen ding met een pijl, u bent nu hier. Daar kan ik de Kurfürstendam op vinden, daar is ook mijn hotel bij in de buurt. Dan op de kaart van Garmin die rotonde opzoeken die ik op de kaart zie en dan ergens een punt in de buurt van mijn hotel aanwijzen. Pfffff,..... moderne techniek? Echt superhandig. Goed, vijf kilometer fietsen en ik er.
Vandaag dus 'iets' meer kilometers. Allemaal wind mee, dus dat fietst gemakkelijk, maar toch hakt zo'n lange dag er behoorlijk in. Op mijn hotelkamer plof ik op bed neer en daar blijf ik een uur liggen. Daarna pas douchen en ik zit nu op het terras met een grote witbier. Zo dadelijk lekker eten en morgen eens verder zien. Met deze monsterafstanden haal ik Utrecht in vier dagen. Dat is ook een beetje stiekem mijn plan. Maar of ik dat ook ga volhouden is een tweede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten