donderdag 20 december 2018

Lang wachten

Ik ben inmiddels 22 uur onderweg en de bestemming is vooralsnog niet bereikt. Nog een uur of 3 en ik arriveer in mijn hotel. Een dikke 25 uur reizen van deur tot deur. Om 10 voor elf de deur uit, naar de bushalte toe, even wachten en dan de bus in met de grote zware fietstas. Op Schiphol zal blijken dat dat kreng 23 kg weegt. Dat is dus het gewicht van de fiets, de tas zelf plus ongeveer de helft van mijn bagage. De andere helft gaat als handbagage mee. Die tas heeft wieltjes, dus het zou goed moeten rollen. De praktijk is echter dat het ding zwabbert gelijk een dronken Engelsman. Na de bus, komt nog een beetje gezeul met de tas op Utrecht centraal. Eenmaal op Schiphol mik ik de tas wel op een karretje. Ik ben drie uur van te voren bij de incheckbalie van Qatar airlines en ik blijk vandaag die tijd nodig te hebben. De rij is lang, gaat heel traag en mijn bagage is net te breed voor het gangpad van de rij. Het gevolg is dat ik om de twee meter onhandig moet manoeuvreren om voor bij twee stalen paaltjes te komen.

Goed, een uur later mag ik dus inchecken bij een vriendelijke dame van Qatar die gewoon de tas meteen herkent als een fietstas. Dit in tegenstelling tot een groot deel van het schiphol publiek dat me vandaag weer heeft aan staan staren met in hun hoofd gedachte met wat voor bagage die maloot dan op vakantie gaat. Na de lange incheck rij volgt een paspoort controle rij, dan een security rij en dan nog een rij bij de gate. Tussen alle rijen en wachten door, vind ik nog ergens een kwartier tijd voor een kop koffie.

De kist naar Doha heeft vertraging, ze konden de tankdop niet los krijgen. En we vertrekken met een uur vertraging. Goed, 6 uur vliegen verder, een stukje met de bus file rijdeb op Doha airport en ik sta op de luxeste luchthaven die ik ken. Doha wordt alleen nog in luxe en grootte ge-evenaard door Dubai. In de kist naar Bangkok val ik bijna direct in slaap, het is inmiddels voor mijn tijdzone gevoel nu ook 1 uur 's nachts. Dat slapen duurt helaas maar twee uur en dan ben ik weer wakker. Buiten is het ook al weer licht geworden. Nog vier uur vliegen, boekje lezen en iets eten wat in vliegtuig jargon een brunch heet, warme kip met rijst.

Nu zit ik op BKK airport te wachten op mijn connecting flight naar Chiang Mai. Nog even mijn ogen open houden en straks mag ik even slapen in een echt bed. 

Geen opmerkingen: