zaterdag 22 november 2008

Baanwielrennen op Sloten

Via het FIETS forum werd er een baanclinic georganiseerd op het Velodrome in Sloten. Iedereen op het forum die interesse had, kon zich opgeven. Ik wil alle takken van het wielrennen eens uitproberen en schrijf me in. We krijgen les van Carolien die ons de eerste beginselen bijbrengt. Ik weet nu wat "het beton" is, wat de "cote d'Azur" is en wat het begin de wielerbaan is. Het Beton is beton en ligt helemaal aan de binnenkant van de baan. De cote d'Azur is het begin van de baan. Deze is van hout en is blauw geverfd. Naast de cote d'Azur begint de baan echt. Het eerste gedeelte is ongelakt hout; het hogere gedeelte is gelakt hout. Je hebt het meest grip op het ongelakt lage gedeelte van de baan; daar kan hard worden gereden. De baan is alling steil; da's bijna op het enge af. In de bochten maakt de baan een hoek van 60 graden met de grond. Je kunt ook alleen maar hard rijden in de bochten; als je hier te langzaam rijdt, ga je onderuit.

Baanfietsen zijn ook een beetje apart dingen. Ze kennen slechts een verzet en hebben geen freewheel. Dit betekent dat je nooit je benen kunt stil houden. Als je dat toch probeert, wordt je gelanceerd van je fiets. Daarnaast heeft de fiets ook geen rem. Als je te dicht op je voorligger komt te rijden, kun je alleen ongelukken voorkomen door omhoog te sturen en dan moet daar dus even niemand anders rijden. Baanwielrennen betekent dus heel goed kijken en veel anticiperen.

Na 2 uur in de baan rijden, trek ik de conclusie dat dit niet echts iets voor mij is. Je kunt deze sport alleen maar competitief beoefenen; rijden voor de lol is er niet echt bij. Het woord "vallen" valt te vaak in de uitleg van Carolien. Doe niet dit want dan val je; haal niet links is, want dan we met z'n allen onderuit; rij niet langzaam in de bocht anders ga je onderuit; stuur langzaam het beton op; anders ga je op je plaat,... enzovoort,..., enzovoort,... Ik hou niet zo van vallen.

Tijdens de laatste oefening krijgen we de kans om een rondje volle bak over de piste heen te rijden. Ik leg het rondje van 200 meter af in 14,14 sec. Goed voor 51 kmh gemiddeld. Voor mijn gevoel wordt ik de bocht uit getorpedeerd. Ik heb de grootste moeite op de fiets netjes laag in de baan te houden. Niet echt een lekker veilig gevoel. Aan het baan record van Theo Bos (10,16 sec en dus 70,9) moet ik even niet denken.